KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA oparta jest na gruntownych badaniach klinicznych prowadzonych przez dr Paula Dennisona i jego żonę Gail Dennison. W naszym kraju istnieje od 1994r. Wyjaśniając zasadę działania Kinezjologii Edukacyjnej Dennison opisuje funkcjonowanie mózgu w trzech wymiarach: lateralności, ześrodkowania i koncentracji.
Prawidłowe funkcjonowanie mózgu wymaga efektywnej komunikacji pomiędzy wieloma funkcjonalnymi środkami zlokalizowanymi w całym jego obszarze. Trudności w uczeniu się mają miejsce, gdy nie ma swobodnego przepływu informacji pomiędzy tymi częściami mózgu. W związku z powyższym twórca kinezjologii zaleca tzw. Gimnastykę Mózgu we wszystkich trzech wcześniej wspomnianych wymiarach.
Wymiar lateralności
To możliwość skoordynowanego działania obu półkul jednocześnie, szczególnie w linii pola środkowego.
Ta funkcja ma fundamentalne znaczenie dla umiejętności czytania, pisania, komunikacji, płynności ruchów całego ciała jednocześnie i możiwości uczenia się i poruszania.
Wymiar ześrodkowania
Jest możliwością koordynacji górnych i dolnych części mózgu. Ta zdolność jest związana z emocjami, ich ekspresją, odczuwaniem, relaksacją. Odpowiada za poczucie bezpieczeństwa i organizuje działania.
Wymiar koncentracji
To skoordynowane działanie przednich i tylnych części mózgu. Jest związany z uczestnictwem, skupieniem uwagi, zrozumieniem naszych informacji w kontekście poprzednich doświadczeń. Ludzie pozbawieni tej zdolności mają zaburzoną uwagę i trudnościu w rozumieniu.
Gimnastyka Mózgu pobudza układ umysł - ciało i przygotowuje do uczenia się. Polega przede wszystkim na wykonywaniu ruchów naprzemiennych, aktywizujących mięśnie obu stron ciała. Jest efektywna dla każdego - dla dzieci i dla dorosłych. Integrując mózg poprawia efektywne uczenie się i wyniki we wszystkich poznawczych przedsięwzięciach. Wpływa na poprawę komunikacji, usprawnia pamięć, koncentrację, podnosi efekty twórczości oraz osiągnięcia sportowe, a przede wszystkim obniża poziom stresu i w ten sposób ma związek z ogólnym stanem zdrowia.
Ważny elementem ćwiczeń jest picie wody (nasz organizm w wiekszości składa sie z wody, picie wody pobudza energię). Woda jako najlepszy elektrolit zapewnia efektywne przyswajanie, przetwarzanie i przechowywanie informacji.
Przykłady ćwiczeń Dennisona
Ćwiczenia na przekraczanie linii środka:
- ruchy naprzemienne
w pozycji stojącej dotykanie prawą ręką uniesionego lewego kolana i na przemian lewą ręką prawego kolana. Można również ćwiczyć w pozycji leżącej.Ćwiczenie to wspomaga aktywność organizmu,
poprawia koordynację wzrokowo - ruchową, aktywizuje jednocześnie lewą i prawą półkulę mózgową. - leniwe ósemki
kreślenie kciukiem płynnym ruchem poziomej ósemki, zaczynając od punktu środkowego na wysokości oczu w lewo.Ćwiczenie to koordynuje pracę obu półkul mózgowych. Poprawia płynność czytania, zapamiętywania, myślenia. - rysowanie oburącz
rysowanie, bazgranie linii, figur, kształtów z których każdy rysowany jedną ręką jest zwierciadlanym odbiciem drugiego, rysowanego w tym samym czasie drugą ręką. Można również rysować w powietrzu lub na dużej płaszczyźnie. Ćwiczenie poprawia pisanie, rysowanie, powoduje rozwój twórczego myślenia i zdolności plastycznych. - słoń
ręka wyciągnięta w przód grzbietem dłoni do góry, głowa przytulona uchem do ramienia,
wzrok podąża ponad wierzchem dłoni za poruszającą się ręką. Pozycja stojąca w małym rozkroku. Rysowanie ręką "leniwych ósemek". Ćwiczenie rozluźnia mięśnie szyi, oczu, poprawia pamięć, pomaga lepiej słuchać, aktywizuje zmysl równowagi, rozwija zdolności matematyczne, ułatwia wypowiadanie się.
Ćwiczenia energetyzujące:
- punkty na myślenie
kciukiem i palcem wskazującym, zgodnie z ruchem wskazówek zegara wykonuje się masaż punktów położonych poniżej i nieco na zewnątrz początku obojczyka (dwustronnie). Druga ręka w tym czasie powinna masować okolice pępka. Ćwiczenie to powoduje dotlenienie mózgu, dotyk pępka przywraca równowagę i stabilizację całego ciala, ułatwia czytanie. - punkty równowagi
palcami prawej ręki należy dotknążćpunktu za uchem, tuż poniżej wyrostka sutkowego,
drugą rękę położyć na pępku, głowa prosto. Wykonujemy je 30 sekund. Potem następuje zmiana rąk.
Ćwiczenie ułatwia podejmowanie decyzji, koncentrację, myslenie skojarzeniowe, wyostrza zmysły.
Ćwiczenia wydłużające:
- aktywna ręka
wyciągniętą w górę przy głowie ręką stawia się opór naciskowi drugiej reki, nacisk następuje przy wydechu w czterech kierunkach: do przodu 3x, do tyłu 3x, w kierunku głowy 3x, w kierunku przeciwnym 3x. Ćwiczenie odręża mięśnie barków, pobudza zdolność działania mięśni ramion, wzmacnia koncentrację, poprawia charakter pisma, ułatwia rysowanie.
Pozycje pogłębiające:
- pozycja Dennisona
pozycja siedząca, nogi skrzyżowane w kostkach, kolana lekko ugięte, ręce splecione, oczy zamknięte, język na podniebieniu. Ćwiczenie wpływa na poprawe koncentracji, stabilności emocjonalnej,
wzmacnia poczucie własnej wartości. - punkty pozytywne
należy lekko dotykać palcami punktów położonych na wypukłościach czoła, między brwiami a liniż wlosów, w połowie tej odległości. Ćwiczenie wpływa na racjonalne myslenie, odpręża, odblokowuje pamięć,
ułatwia uczenie się, poprawia samopoczucie.
Podczas wykonywania ćwiczeń ważny jest dobór odpowiedniej muzyki np. do wykonywania "ruchów naprzemiennych " i "rysowania oburącz" - muzyki dynamicznej, natomiast do "leniwych ósemek" czy "pozycji Dennisona' muzyki spokojnej.
Ćwiczenia Dennisona mogą stanowić wstęp do głównego zajęcia, ponieważ dziecko staje się wtedy bardziej podatne na działania edukacyjne i terapeutyczne.
